Gouden randje

Vanmorgen na 11 uur te hebben geslapen opgestaan, naar buiten gekeken en yes het was droog. Lekker ontbijtje en op ons gemak naar scotburgh. Vriendelijk ontvangen door het personeel en spullen op de kamer gezet. Was pas 11 uur dus maar even het dorp in voor een bakkie pleur. Op een terrasje met uitzicht op zee genieten van een bakkie. Zag ik een walvis springen en even later tailflapping van een andere walvis. Gelijk naar de plaatselijke vvv gelopen en gevraagd of er nog een boot de zee op wilde gaan. Voor het eerst in 3 weken was de zee "redelijk" rustig. Ene Ivan wilde ons wel meenemen voor een tochtje van twee uur. Ivan vertelde ons waar we moesten zijn en dan zou hij van daaruit instructies geven. Staat deze vriendelijke man met zijn boot op een trailer op een strand, gescheiden van ons door een rivier.ivan liep te gebaren dat we naar hem toe moesten komen. Het water was echter tot middelhoogte en wij hadden geen zwemkleding aan, al onze spullen zoals camera's etc bij ons, ging hem dus niet worden. Uiteindelijk kwam hij naar ons toe waden en heeft ons geleid met omrijden om bij de boot te komen. Begon eb te worden, dus zat de boot een beetje vast. Dus alsnog met een natte broek de boot los kunnen duwen waarna we instructies kregen voor zoals hij het noemde " de lancering" er stonden golven van 3 meter hoog waar we even doorheen moesten. De twee motoren van 70 pk elk deden het goed en na een spannende 20 seconden waren we door de branding heen. Eerst wat uitleg gekregen over de haaiennetten die daar hangen om de badgasten te beschermen en daarna de volle zee op. Onderweg wat vliegende vissen gezien en na een half uur varen stopten we bij een moederwalvis met jong. De moeder probeerde steeds tussen de boot en haar kalf te komen. De afstand tussen ons en de moeder was een meter of 20. Dit koppel met rust gelaten en verder gevaren, hierbij twee hamerhaaien gezien en kort daarna weer een walvis. Helaas wilden ze niet springen, dit gebeurd meestal vroeg in de ochtend. Bij het terugvaren nog in een redelijk grote school dofijnen terechtgegekomen die rond de boot hun kunstjes lieten zien. Volgens Ivan kennen de dolfijnen de boten en zoeken ze op om hun capriolen te laten zien. Heb wel gemerkt dat het lastig fotograferen en filmen is vanuit een boot met een deining van drie tot vier meter hoog. Na een spannende landing op het strand Ivan bedankt en terug naar "huis" met een tussenstop bij de flappentap. Er zijn deze vakantie weer wat streepjes gehaald door onze bucketlist. Morgen richting durban voor het laatste stukje aan de kust. Totaal 85 km, klein stukje dus. Tot nu toe 2800 km gereden. Zo, ik neem nu een lekker wijntje na deze dag met een gouden randje. Voor zo truste en morgen gezond weer op. Xxx